| 
            
           
			๑๐ ธันวาคม ๒๕๔๙
             
			
            วันนี้ที่บ้านเกิดเมืองนอนผม ต.ระแงง อ.ศีขรภูมิ จังหวัดสุรินทร์ 
            มีเรื่องมงคลยิ่ง และเป็นประวัติศาสตร์ของอำเภอตั้งแต่ก่อตั้งมา 
             
			เนื่องในวโรกาส 
            พระราชพิธีเฉลิมพระชนมพรรษา วันที่ ๕ ธันวาคม ๒๕๔๙ ที่ผ่านมา 
            พระครูธรรมรสสุนทร เจ้าอาวาสวัดปราสาทและรองเจ้าคณะจังหวัดสุรินทร์ 
            ได้รับพระมหากรุณาธิคุณโปรดเกล้าฯ พระราชทานสมณศักดิ์ 
            เป็นพระราชาคณะชั้นสามัญในราชทินนาม "พระสิทธิการโกศล"
            นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณหาที่สุดมิได้ 
            และนอกจากจะถือว่าเป็นเกียรติประวัติแก่พระครูธรรมรสสุนทรเองแล้ว 
            ยังถือว่าเป็นเกียรติศักดิ์ศรีและนำมาซึ่งความปิติแก่วงการคณะสงฆ์และชาวอำเภอศีขรภูมิและจังหวัดสุรินทร์อีกด้วย 
			
            คงไม่ต้องเท้าความให้เยิ่นเย่อถึงคุณงามความดีที่ท่านสร้างไว้นะครับ  
            เอาเป็นว่าเมื่อปี ๒๕๒๕ 
            ผมได้บรรพชาเป็นสามเณรและได้รับการอบรมสั่งสอนจากท่านพอสมควร 
            และแม้ลาสิกขาออกมาแล้ว ผมก็ยังวนเวียนอยู่ละแวกวัด 
            จนท่านจับผมไปร่วมตอบปัญหาธรรมะออกอากาศทางวิทยุกระจายเสียง 
			 
			
            ได้รับรู้รสพระธรรมก็จากท่านนี่แหละ แม้เวลาจะผ่านไปกว่า ๒๔ ปี 
            ผมก็ยังจำความในครั้งกระนั้นได้อยู่ 
			
            ทุกวันนี้ได้พยายามเข้าให้ถึงแก่นของธรรม และจับจริตของตัวเอง 
            ทำเป็นเพราะอะไรและเพื่ออะไร ก็ค้นพบตัวเองพอสมควร 
			
            เรื่องแบบนี้ใครทำใครได้ 
			
            ในวันประวัติศาสตร์ของชาวอำเภอศีขรภูมิ ซึ่งผมเกือบจะไม่ได้มา 
            เพราะว่าเป็นวันที่ต้องฟังบรรยายพิเศษจาก รศ.ดร.ไพฑูรย์  มีกุศล 
            ในหลักสูตรปริญญาเอกที่ผมเผอิญมีโอกาสได้เป็นนักศึกษากับเขาด้วย 
            แต่ก็ขอลาอาจารย์มาเพราะโอกาสมงคลอย่างนี้ไม่ได้มีบ่อยนัก 
			
            เดินทางจากสุรินทร์มาถึงวัดปราสาททันขบวนแห่พอดี 
            และนอกจากจะได้เข้ากราบนมัสการพระคุณเจ้าที่ผมกล่าวข้างต้นแล้ว 
            ยังได้กราบนมัสการพระธรรมโมลี เจ้าคณะจังหวัดสุรินทร์อีกด้วย 
            สำหรับผมก็ถือว่าเป็นบุญอีกครั้งหนึ่งในชีวิตแล้ว 
			 
			พอกลับมาถึงบ้าน ผมก็เอา 
            Laptop ของหลานที่แลกกับ 
            PC เครื่องเก่าของผม 
            มาปฏิบัติการเชิงรุก นำกล้องมาเชื่อมต่อกับ 
            Laptop ดึงภาพมาปรับแต่ง 
            และลงมือเขียนเรื่องที่ท่านกำลังอ่านอยู่นี่แหละ 
            ในขณะเดียวกันก็เชื่อมต่อเครือข่ายอินเทอร์เน็ตไร้สาย ผ่านระบบ 
            CDMA เพื่อทดสอบการทำงาน 
            ซึ่งช่วงนี้เขาให้ทดลองใช้ฟรีๆ ไปก่อน 
            หลังจากไปขอใช้บริการโดยเสียค่าบริการในราคาที่ผมยอมรับได้ 
			ตั้งแต่ชีวิตเปลี่ยนผันมาเป็นลูกจ้างหน่วยงานของรัฐ 
            ก็พอมีรายได้มาใช้จ่ายเพื่อเรียนรู้ 
            เพื่อที่จะนำไปถ่ายทอดให้ลูกศิษย์อีกทอดหนึ่ง 
            ผมทดลองกับระบบอินเทอร์เน็ตเกือบทุกระบบที่มี ดังนี้ 
              
			บริการของ TOT 
            ทั้งแบบธรรมดา และแบบ ADSL
			บริการของ TT&T 
            ทั้งแบบธรรมดา และแบบ ADSL
			บริการระบบ GPRS 
            ผ่านโทรศัพท์มือถือทั้ง AIS, 
            DTAC, TRUE ทั้งแบบใช้สายและแบบไร้สาย
			สุดท้าย ท้ายสุด ก็มาใช้บริการของ กสท. ในระบบ 
            CDMA (อยู่ในระหว่างทดลอง) 
			รายละเอียดทั้งหลายเดี๋ยวมาเล่าให้ฟัง 
            วันหยุดยาวอย่างนี้ 
            ผมก็เลยนำบุญผ่านอากาศมาฝากท่านด้วย และนึกถึงเรื่องที่เคยเขียนไว้ 
            "จับอากาศมาสานฝันการศึกษาไทย" ปัจจุบัน 
            เรื่องอินเทอร์เน็ตกลายเป็นเรื่องง่ายๆ ไปเสียแล้ว 
            อยู่ที่ว่าจะเอาไปใช้ให้เกิดประโยชน์อย่างไรเท่านั้นเอง 
          ด้วยจิตคารวะ 
          
			Homepage |