|
ทองดำ เป็นหมาเพศผู้ ถูกรถชนจนขาขวาด้านหน้าพิการเป็นแผลรักษาไม่หาย
ผมและภรรยาได้มันมาเลี้ยงดูตอนมันพิการแล้ว
พาไปหาหมอหมาหลายครั้งแต่แผลก็ไม่หายสักที หมอแนะนำว่าให้หา "อะไร"
มาใส่ไว้ที่คอมัน
เพื่อไม่ให้มันเลียแผล ผมไม่แน่ใจว่าศัพท์ทางแพทย์เขาเรียกว่าอะไร
แต่ผมหาซื้อไม่ได้
ก็เลยดัดแปลงเอาตะกร้ามาทำเป็นห่วงใส่คอ เพื่อไม่ให้มันเลียแผล
หมดตะกร้าไปหลายอัน
ดูๆ ไป เหมือนกับมันติดเรด้าร์ ยังไงยังงั้น
เนื่องจากบ้านเราอยู่ในบริเวณสถานศึกษา
เวลารถนักศึกษาวิ่งผ่าน มันก็ออกไปเห่า แทนที่จะกลัว
คนกลับหัวเราะระคนสงสัยเมื่อเห็นมัน
และก็ทำให้แผลมันดีขึ้น แต่ว่ามันก็ยังเดินเป็นหมา ๓ ขาอยู่ดี
มันไม่ค่อยถูกกับผมเท่าไหร่นัก
เพราะผมมันคิดว่าผมทำมันเจ็บเวลาเอาปลอกคอใส่
ผมและภรรยาจะผลัดกันใส่ยาให้มันทุกวัน จนกระทั่งแผลมันเกือบหายสนิท
ทองดำ มันเป็นหมา ๒ บ้าน เนื่องจากว่า บ้านที่อยู่ตรงกันข้าม
เป็นคนที่รักหมาเหมือนเรา
และมักจะเอาอาหารมาให้มันเสมอๆ
บางวันก็วิ่งกะเผลกๆ ไปนอนบนบันไดบ้านเขา
เราไปเรียกมันก็ไม่ค่อยยอมกลับแต่โดยดี
แต่มันก็กลับทุกครั้ง
มันเป็นหมาที่ฉลาด เวลาได้ยินเสียงรถเข้าบ้าน
มันจะเห่าหอนต้อนรับและวิ่งมาทักทาย
ส่งเสียง บรู๊วววว ๆ ๆ
หลังบ้านมีตู้กับข้าวเก่าๆ ที่ไม่ใช่แล้ว เราเอาไว้เก็บของ
ด้านล่างตู้กับข้าวคือที่นอนของมัน
เนื่องจากบ้านเราอยู่ในสภาพคล้ายๆ ป่า มีต้นไม้เยอะ ยุงจึงชุมมาก
เราเอามุ้งลวดมาล้อมขาตู้กับข้าวไว้ ไม่ให้ยุงกัดมัน
ทองดำ หายไปหลายเกือบ ๓ ปีแล้ว โดยไม่มีวี่แวว ไม่เห็นศพ ไม่เห็นซาก
คนแถวนี้บางส่วนยังกินหมากินแมวอยู่ ทองดำเป็นหมาสีดำ
หายไปในช่วงหน้าหนาว
เราและบ้านตรงข้ามที่ทองดำวิ่งไปวิ่งมา ยังคิดถึงมันอยู่เสมอ
และภาพของทองดำก็เป็นภาพแรกและภาพสุดท้ายที่ผมบันทึกไว้เมื่อ ๓
ปีที่แล้ว
อยู่ไหนขอให้รู้ด้วยว่า เราคิดถึงเสมอ
ทองดำ "หมาเรด้าร์"
Homepage |
