| 
                      เิืกริ่นเรื่องเสื้อสีเหลืองแล้ว 
						ผมก็อดไม่ได้ที่จะกล่าวถึงการเอารัดเอาเปรียบของผู้ค้า 
						ที่ฉวยโอกาสเอาเปรียบคนไทยด้วยกัน 
						ถึงแม้ว่าส่วนใหญ่จะไม่ค่อยว่ากันมากเท่าไรนัก 
						เพราะืถือเป็นช่วงแห่งการแสดงความจงรักภักดี 
                      พ่อค้าก็ควรแสดงความจงรักภักดี 
						ด้วยการไม่เอาเปรียบด้วย น่าเสียดาย 
						ที่ประเทศไทยมีผู้ค้าประเภทดังกล่าวหลงเหลืออยู่น้อยมาก 
                      เมื่อปีที่แล้ว 
						ผมเคยทำเสื้อตราสัญลักษณ์ของชมรมคนรักปราสาทศีขรภูมิออกจำหน่ายเพื่อหารายได้ในการดำเนินกิจกรรม 
						ทั้งเสื้อคอกลมและคอปก ราคาต้นทุนเสื้อยืดไม่ถึงร้อย 
						คอปกไม่ถึง ๑๕๐ บาท 
						 
                      
						แต่เห็นราคาที่คนไทยต้องเสียเงินเพื่อซื้อเสื้อสีเหลืองในช่วงนี้แล้ว 
						ผมได้แต่ถอนหายใจ 
                      ผมมีความรู้ด้านการย้อมสีมาบ้าง 
						เมื่อตอนวัยเยาว์เคยไปช่วยป้าขายสีย้อมผ้า 
						จึงไ้ด้มีความรู้เรื่องนี้ ผมจึงไปหาซื้อเสื้อสีคอปกสีขาว 
						ซึ่งมีราคา ๘๐ บาท ซื้อสีย้อมผ้าสีเหลือง ๑๐ บาท 
						ถ้าใช้ตราสิงห์โตตีกลองเบอร์ ๔ สีเหลืองอ่อน (เขาเขียนว่าสิงห์โต 
						แต่ที่ถูกต้องคือ สิงโต) 
						ใช้เวลาย้อมประมาณ ๓๐ นาที ได้เสื้อสีเหลืองสวยสดใส 
						และอยากได้สีโทนไหนก็สามารถซื้อหามาย้อมเองได้นะครับ  
                      ผมมีกระดาษที่สามารถรีดติดเสื้อได้เหลืออยู่จำนวนหนึ่ง 
						ดาวน์โหลดภาพตราสัญลักษณ์ฉลองสิริราชครบ ๖๐ ปี จากอินเทอร์เน็ตและพิมพ์ลงในกระดาษด้วยเครื่องพิมพ์อิงค์เจ็ทธรรมดาๆ 
						นำมารีดใส่เสื้อสีเหลือง 
                       
                      
						ได้เืสื้อสีเหลืองพร้อมตราสัญลักษณ์ที่ทำขึ้นมาเอง 
						ด้วยจิตใจที่เปี่ยมล้นไปด้วยความจงรักภักดีต่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว 
                      
                      
						ผมพร้อมที่จะแสดงออกทั้งทางรูปธรรมและนามธรรม 
						คือการใส่เสื้อสีเหลืองและทำความดีถวายแด่ท่านตราบชีวิตจะหาไม่ 
                      ใครจะำำนำแนวปฏิบัติผมไปใช้ก็ได้นะครับ 
						ไม่สงวนลิขสิทธิ์ 
                      ด้วยจิตคารวะ 
                        |